Hvaðan það kemur veit ég ei
en þó get ég aldrei gleymt
ákveðin snerting tók öll völd
þetta dularfulla ágúst kvöld.
Aldrei mun ég
gleyma þeim stundum er við áttum tvö
ég og þú í nóttinni ein.
Aldrei mun ég
gleyma hve ljúft það var
hvert andartak…
Mín sál er aðeins ætluð þér.
Tíminn hann leið, það birti til
Raunveruleikinn tók þá við
Okkur var ljóst að framhaldið
yrði aldrei meir og nú stend ég ein.
Aldrei mun ég
gleyma þeim stundum er við áttum tvö
ég og þú í nóttinni ein.
Aldrei mun ég
gleyma hve ljúft það var
hvert andartak með þér.
Aldrei mun ég gleyma þér.
Aldrei mun ég
gleyma þeim stundum er við áttum tvö
ég og þú í nóttinni ein.
Aldrei mun ég
gleyma hve ljúft það var
Hvert andartak með þér…
Aldrei mun ég gleima þér.