Á kaupmanninn rétt við búðarborðið
svo brosfögur horfði hún Stína.
„Ég ætlaði bara að kaupa klæði
í kjól á brúðuna mína.“
„Og hvaða lit viltu, ljúfan,“ sagði hann,
„á litlu brúðuna þína?“
„Hvað auðvitað rauðan, já, ósköp rauðan!“
með ákafa svaraði Stína.
Hann brosandi fór og klippti klæðið.
„Hvað kostar það?“ spurði Stína.
„Einn koss“, hann svaraði, „kostar klæðið
í kjól á brúðuna þína“.
Í búðinni glumdi við gleðihlátur
er glaðlega sagði Stína:
„Hún mamma kemur í bæinn bráðum
og borgar skuldina mína.“