Jólalög - Hin fyrstu Jól

Hin fyrstu jól

Það dimmir og hljóðnar í Davíðsborg,

í dvala sig strætin þagga.

Í bæn hlýtur svölun brotleg sál

frá brunni himneskra dagga.

Öll jörðin er sveipuð jólasnjó

og jatan er ungbarns vagga.

Og stjarna skín gegnum skýjahjúp

með skærum lýsandi bjarma.

Og inn í fjárhúsið birtan berst

og barnið réttir út arma,

en móðirin, sælasti svanni heims

hún sefur með bros um hvarma.

Og hjarðmaður birtist, um húsið allt

ber höfga reykelsisangan.

Í huga flytur hann himni þökk

og hjalar við reifarstrangann.

Svo gerir hann krossmark, krýpur fram

og kyssir barnið á vangann.