Íslensk ástarljóð - Talað við gluggann

Ég hef staðið við gluggann
heyrt hann tala um komandi harðæri, nístandi ég.
Aldrei fyrr séð hann svo hryggan stara.
Þegar þú kvaddir hvað ég skildi hann vel
Sumarið er farið, það fraus í hylnum.
Eins og hvítt lín kom fyrsti snjórinn í nótt.
Þrestirnir dansa á ísuðu línum,
en hér inni er allt stillt og hljótt. Eldurinn í arninum með seiðandi skugga
spyr mig: Hvar er hún í nótt?
Sem var vön að halda um höfuð þitt og
rugga þér blítt þar til allt var hljótt? Og ég get ekki
og ég get ekki,
og ég get ekki,
og ég get ekki
svarað því.
Éghefstaðiðviðgluggann,
heyrthanntala,spurtheféghann:
Sérhannþigþarsemþúferð?
Þakinnrósum,kaldur villekkisvara
hvortásttilmíníhjartanuþúberð.
Éghefstaðiðviðgluggann,
séðhannstaraánorðanvindinn,
útiífjúkinuleikasér.
Stundumheyriéghláturígólffjölummarra,
hjartaðtekurkippenþaðerekkerthér.

Eldurinníarninummeðseiðandiskugga

spyrmig:Hvarerhúnínótt

semvarvönaðhaldaumhöfuðþittogrugga

þérblíttþartilalltvarhljótt?

Ogéggetekki,

ogéggetekki,

ogéggetekki,

ogéggetekki,

ogéggetekki

…svaraðþví.